भाशे गिन्याय
1. निशचेव करप – निर्धार करप , निशचय करप
2. चाल करप – आक्रमण करप
3. थारो दिवप – रावपाक दिवप
क) सकयल दिल्ल्या प्रस्नाचो जापो ८ ते १० उतरानी बरयातः
अ) दिका दिकांनी कसलो भयला?
जापः दिका दिकांनी मायभुंयेन साद घाला ताचो नाद भरला.
आ) आमची भूंय कशी आसा ?
जापः आमची भूंय सर्गा परस स्त्रेश्ठ , भोव मोलाची आसा.
इ) फौजी कशे तरेन दुस्मांनाचेर चाल करून गले ?
जापःजैताच्या हावेसान , आपल्या हड्ड़याची दाल करून फौजी दुस्मांनाचेर चाल करून गले.
ई) तरणाटयांक कोणाचो साद आयंकूक येता ?
जापः तरणाटयांक आमचे मायंभुयेचो साद आयंकून येता.
ख)सकयल दिल्ल्या दरेका प्रस्नाची जाप १५ ते २० उतरानी बरयात .
अ) कवी रमेश लाड तरणाटयाक कितें करूंक सागता ?
जापः कवी रमेश लाड तरणाटयांक सागंता की आमचे मांयभुयेची राखण करपाक आतां जागे जायात , उठात . दुस्मान घात करूक तयार जाला . ताका फुडें सरपाक दिनाकात . तांची सापनां थंयच पुरुन उडयात. भोव मोलाचे आमचे मायंभुयेक सदाकाल मुकत दवरतात.
आ) ’उठ तरणाटया’ कवितेंत भुयपुंताचो कसलो हावेस आसा ?
जापः’उठ तरणाटया’ कवितेंत भुयपुंताचो हावेस आसा की आमचे वीर फौजी जशे निवर हडडयाची दाल करून झुजवात तशे आमीय झुजयले . दुस्मानाचेर घुरी घालून ताकां आमचें भुयेंर थारो दिवचे नात . आयज मेरेन जशी जैता जोडल्यात तशेंच आतांय दुस्मानाक हारोवन पूर्ण जैत जोडटले.
स्वाध्याय
‘देशाचो फुडार तरणटंयाच्या हातात ‘ हाचेर तचमचे विचार बरयात.
(हे स्वाध्याय भुरग्यानी आपूणूच करचे)